دوست

میدونم واسه چی باید بنویسم. واسه اینکه اگه راه میداد من مادر ترزای خوبی میشدم

دوست

میدونم واسه چی باید بنویسم. واسه اینکه اگه راه میداد من مادر ترزای خوبی میشدم

به کوتاهی یه لبخند

سلام

 

آدما از آدما زود سیر می‌شن.

آدما از عشق هم دلگیر می‌شن.

آدما رو عشقشون پا می‌ذارن.

آدما آدمو تنها می‌ذارن.

 

خداحافظ

خوشبختی

پیش از دستور:

زندگیه مزخرف و جالب و پست و زیبا و نامرد و ظریف و بی‌ارزش و منظم و .... داریم.

بعضی از دوستان تو پست قبل نظراتی دادن که من حس کردم موضوع رو اونجوری که من گفتم برداشت نکردن. بیشتر که فکر کردم به‌این نتیجه رسیدم که فایل متن کامل رو نخوندن و نظراتشون رو روی این چکیده دادن. می‌خوام خواهش کنم که فقط وقتی ایراد بگیرید که متن کامل رو خونده باشید. نظر دادنتون مشکلی نداره. ولی از روی خیالات نسبت به دیگران نظر ندید.

منم قبول دارم که همیشه آدم باید ایراد رو از خودش ببینه. همیشه باید فکر کنی که تنها آدم مشکل‌دار دنیا خودتی. این تنها راه خوب‌تر شدنه. این تنها راه پیشرفته. ولی این دلیل نمیشه که بقیه‌ای که می‌بینن تو خودتو مقصر می‌دونی بیان نمک رو زخمت بپاشن و هی تو سرت بزنن و بگن ببین خودت مقصری. بعد هم خودشون رو عاری از هر مشکلی ببینن، چون تونستن کسی رو پیدا کنن که همه‌ی تقصیر‌ها رو گردن اون بندازن. هر چند اونا با اینکار به خودشون خیانت می‌کنن. ولی انرژی من رو هم برای پیشرفت می‌گیرن.

پس با عرض معذرت، آقای مزدک خان، من هر چی که هستم و به زندگیم هر جور که نگاه می‌کنم به خودم مربوطه. من هیچ وقت از کسی نخواستم تو زندگی جور منو بکشه. هر چند اگه بخوام هم کسی غیر از خانواده‌ام پیدا نمیشه. همین‌طور جناب آقای مهدی شه‌دوست، تو که ادعای تجدد و گشاده‌نظری داری، تو چرا اینجوری نظر مخالفت رو می‌کوبی. تازه من که نظر مخالف هم نداشتم و فقط یه سری اشاره به چیزایی که هممون فراموش کردیم داشتم. تو فکر کردی که من مخالفت هستم، بعد هم منو دادگاهی کردیو آخرشم حکم رو اجرا کردی.

راستش این دو هفته‌ی اخیر چند مورد اتفاق افتاده که بهم برخورده. ولی عادت دارم که از هیچ کسی متوقع نباشم. اگر هم توقعی دارم، انتظار اجراشو نداشته باشم. چون هیچ کسی برای توقع و انتظار من ارزشی قائل نیست.

 

سلام

اگه ازتون بپرسم خوشبختی چیه، چه جوابی میدین؟ پول، قدرت، مدرک دانشگاهی، همسر و خانواده‌ی خوب، رضایت خدا، یا ….

می‌دونید حس حسادت از کجا میاد؟ می‌دونید چرا آدما خیانت می‌کنن؟ فکر کردید رفتارها و احساس‌های تنفر، دروغ، ظلم و همه‌ی چیزای بد چرا در آدما نفوذ می‌کنه؟

خوشبختی رو خدا تو وجود خود آدم گذاشته. به همین خاطره که تو هر کسی که باشی، در هر شرایطی که باشی، می‌تونی خوشبخت‌ترین آدم روی زمین باشی.

تا حالا شده یه روز صبح بلند شید و احوالتون توپه توپ باشه، ییهو ناغافل یکی بزنه تو پر و بالتون و حالتون رو بگیره. تا آخر روز هم ضد حال باشید؟خوشبختی جز چیزی در درون ما نیست. یه بچه که خیانت رو نمی‌شناسه، هیچ وقت هیچ رفتاری رو فرض بر خیانت نمی‌ذاره. شما می‌تونید با همه‌ی آدمای دنیا دوست باشید.

 اگه فکر می‌کنین خوندن مطلب کامل رو دوست دارید، اینجا کلیک کنید.

خداحافظ

امر به معروف و نهی از منکر

سلام

 

میدونین چرا همه‌ی اخلاق‌های خوب رو تو فرهنگمون داریم از دست می‌دیم؟ میدونین چرا کشور‌های پیشرفته، پیشرفته شدند و ما جهان سومی هستیم؟ چون دستور خدا رو اجرا نمی‌کنیم، امر به معروف و نهی از منکر برامون مرده، جامعه‌ی ما به حرام‌خوری عادت کرده.

مهمترین دلایل عمل نکردن به امر به معروف و نهی از منکر:

1-       ترس از اینکه چند نفری بریزن سرم و تا اونجا که می‌تونن بزننم.

2-       ترس از اینکه مسخره‌ام کنن.

3-       خجالت از اینکه طرف رو مسخره کرده‌ام.

4-       ...

تو کشور‌های پیشرفته بچه‌ها هم امر به معروف و نهی از منکر رو اجرا میکنن. ما از روزی که سرمون به کار خودمون گرمه، داریم به ضلالت میریم.

دنیا در هر لحظه به شما پاسخ رفتارتون رو نمی‌ده. بلکه تا حدی تحمل می‌کنه. وقتی از سطح تحملش فراتر رفت اونوقت دنیا همشو جمع می‌کنه و یه دفعه بهتون تحویل می‌ده. وقتی تحملش طاق بشه دیگه ترو خشک با هم میسوزن.

قانون‌گذاری برای حفظ جامعه هم نوعی از امر به معروف و نهی از منکره.

اگه می‌خواید مطلب کامل رو بخونید اینجا رو کلیک کنید.

 

خداحافظ

 

خوبی و بدی

پیش از دستور:

از این به بعد، من فقط نتایج استدلالات و تفکراتم رو می‌نویسم. دلایلم رو توی یه فایل آپلود می‌کنم و لینک می‌دم.

 

سلام

 

من فکر می‌کنم:

·          خوبی و بدی که ما در موردش صحبت می‌کنیم، نزدیک شدن دنیا به وضعیت مطلوب خودمونه. پس کاملا نسبیه.

·     هیچ کس نمی‌تونه هیچ چیزی رو به هیچ کسی اثبات کنه، مگر اونکه اون طرف خودش بخواد که اونو بپذیره. یعنی شما هیچ کاری برای مجاب کردن آدما نمی‌تونید انجام بدید، بغیر از اینکه اونها رو در معرض دونستن موضوعات بذارید. حتی در تسریع فرآیند درک، شما کاری نمی‌تونید انجام بدید.

·          تقریبا هیچ دو نفری در دنیا، در مورد تقریبا هیچ موضوعی نظر عینا یکسانی ندارند.

·     هر وقت کسی بهتون گفت که: "فلان چیز غلطه. درستش اینه که ..." درجا بهش بگید که: "چطوره که تو درستش رو می‌دونی، ولی من نمی‌دونم".

·     هیچ کس تو دنیا نمی‌تونه برای خودش برتری نسبت به دیگران قائل بشه. چون از کجا معلوم که ذات دنیا رو در این مورد من بهتر از کس دیگری شناخته. پس مشخص می‌شه که اون داستان که، حضرت موسی باید بهترین آدم رو پیدا می‌کرد و از او می‌خواست که بدترین آدم رو پیدا کنه، چرا کاملا معقول و درسته. همه‌ی ماها باید اینطور باشیم.

·          هیچ وقت فکر نکنید که دارید راه درستی میرید. چون فرق بین درستی و نادرستی حتی یه مو هم نیست.

·          شما حقیقت هیچ چیزی رو درک نخواهید کرد، مگر بتونید از خارج از این روابط دنیا (مرگ یا شهود و وحی)، به دنیا نگاه کنید.

·          چیزی به نام واقعیت و حقیقت وجود نداره (قابل توجه امیر که همیشه تو بحث تفاوت واقعیت و حقیقت گیر کرده). همش تجسم ما از یه ذاته.

اگه می‌خواید بدونید چرا، اینجا رو کلیک کنید.

 

خداحافظ

معذرت

پیش از دستور:

شما کسی رو دوست دارید؟ کسی شما رو دوست داره؟ شما عاشق کسی هستید؟ کسی عاشق شما هست؟ شما برای کسی احترام قائلید؟ کسی برای شما احترام قائله؟ شما به کسی احساس دین می‌کنید؟ کسی به شما احساس دین می‌کنه؟ اگه کسی که این شرایط رو داره رو برنجونید (حتی نا‌خودآگاه و بدون توجه به عملی که انجام می‌دید!) چی‌کار می‌کنید؟

 

سلام

معذرت می‌خوام برای همه‌ی بدی‌هایی که در حقت کردم. آره با خود خودتم. درسته با توام. با تویی که بهت بدی کردم. منو ببخش. از ته قلبم می‌گم. منو ببخش. ببخش به‌خاطر همه‌ی رنجش‌هایی که برات ایجاد کردم. خواهش می‌کنم..... مطمئنم که نمی‌تونم جبران کنم. ولی تلاشمو می‌کنم. منو می‌بخشی؟؟؟

خداحافظ

(راستی من منظور داشتم هان)