دوست

میدونم واسه چی باید بنویسم. واسه اینکه اگه راه میداد من مادر ترزای خوبی میشدم

دوست

میدونم واسه چی باید بنویسم. واسه اینکه اگه راه میداد من مادر ترزای خوبی میشدم

ارزش دوست

پیش از دستور

فایل مقاله ی دو پست قبل رو برای اونایی که دوست دارن داشته باشن در این لینک قراردادم. یک مقاله هم در همین مورد در این لینک هست که اگه کسی خواست می تونه دانلود کنه.

 

سلام

 

شما دوستی‌هاتون براتون چقدر مهم‌اند؟ فکر می‌کنین هر کدوم از دوستاتون براتون چقدر ارزش دارن؟ جو گیر نشین.! نگین من برای دوستام خیلی ارزش قائلم. برای من دوستم از خانواده‌ام مهم‌ترن. جدی به این فکر کنین که مثلا مهدی کرشته برای شما چقدر ارزش داره.

شاید بپرسین که خوب من می‌دونم که فلان دوستم چقدر برام ارزش داره ولی این که گفتنی نیست. درسته میزان ارزش آدما گفتنی نیست. ولی من خوشم می‌آد که معیار‌های غیر عددی رو به عدد تبدیل کنم. اینجوری اطلاعاتم از اون معیار قابل بیان و قابل مقایسه می‌شه.

اگه شما هم موافقین، فکر کنین که دوستی با همه‌ی آدمای دنیا قابل خریدنه. شما هم به حدی پول دارین که خودتون برای خودتون از دوستی تو این دنیا حق قائلید. ولی این شرایط برای همه‌ی آدماست یعنی آدمی که محبوب‌تره مردم پول بیشتری برای دوستی با اون می‌دن. البته مشخصه که هر کسی تعداد دوستاش محدوده. حالا شما حاضرید چقدر پول بابت دوستی با هر کس بدید. (دوستی رو که خریدید مطمئنید که باهاتون می‌مونه.)

مثلا شما 10 میلیون پول دارید و همه‌ی دوستی‌هاتون رو با این پول باید بخرید. شما حاضرید چقدر بابت مهدی کرشته بدید؟

 

خداحافظ

نظرات 3 + ارسال نظر
امید نیک یکشنبه 20 خرداد 1386 ساعت 23:02

من امتیاز دادن رو به قیمت گذاشتن ترجیح می دم! امتیاز تو می تونه یه عددی مثل 22/9 باشه. در مقیاس من حد بالا وجود نداره!
خوب سر کارت گذاشتم مگه نه؟! سئوال غیر قابل جواب می پرسی جواب بی ربط هم باهاس بشنوی!!

وبلاگ نویس آواره دوشنبه 21 خرداد 1386 ساعت 00:11

من اصولاً دو نوع دوست رو خودم انتخاب می کنم (البته گفتم انتخاب می کنم نه این که دوست می شم چون خیلی از آدم ها توی زندگی آدم می یان که با آدم دوست می شن ولی شرط لازم و کافی برای این که ما هم با آن ها دوست بشیم نیست. ممکنه که فقط به دلیل موقعیت با اون ها دوست بشیم):
1. آدم هایی که به فکر کردنشون احترام می گذارم: این دسته آدم ها عقده های عقلی و فکری ام رو ارضا می کنند.
2. آدم هایی که ازشون احساس خوبی می گیرم. این گروه آدما عقده های احساسی من رو پر می کنند.
اما در مورد تو: تا اون جایی که یادم هست، به دلیل فاکتور دوم ازت خوشم اومد ولی الآن فاکتور اول بیشتر به چشم میاد. ولی در کل همون طور که قبلاً هم بهتون گفتم، از مجموعه ی شما (طرز منش و رفتار فکری شما که گاهی متناقض ولی مجموعتون مکمل هست) خوشم میاد.
اما در مورد قیمت دوستی. دوستی ای که قیمت داشته باشه نمی فهمم و درک نمی کنم. اما از طرفی باید بگم که (نمی دونم این خوبه یا نه از نظر شما ها، ولی) من واسم خانواده و دوست و ... فرق نمی کنن، مهم اینه که آدم مورد نظر توی فاکتور های دوگانه ی بالا جا بشه. (شاید خیلی خودخواهانه، بدون غیرت نسبت به خانواده و ... باشه ولی حداقل صادقانه است. نه به خودم و نه به دیگران دروغ نمی گم).
در مورد این که چه قدر واسه ی دوستان مایه میگذارم هم خودشون باید بگن.

مریم دوشنبه 21 خرداد 1386 ساعت 11:49

راجع به شما نمیدونم ولی اگه دوست خوب پیدا بشه همه ده میلیونو بابتش میدم...یک دوست خوبو به چندتا در حد متوسط ترجیح می دم!! و در این راستا ....(آدم فقط از چیزهایی که اهلی می کند می تواند سر درآرد.انسان ها دیگر برای سر در آوردن از چیزها وقت ندارند.همه چیز ها رو همین جور حاضر آماده از دکان ها میخرند. اما چون دکانی نیست که دوست معامله کند آدم ها مانده اند بی دوست.....)

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد