سلام
ایمانوئل کانت می‌گوید؛ عبادات مقدمه‌ی عمل صالح‌اند نه خود عمل صالح:
"باری، دعا و نماز و کلیسا رفتن فقط باید به مردم برای پیشرفت، نیروی تازه و جرأت عطا کند. یا این اعمال باید زبانِ حال قلبی آکنده از وظیفه‌شناسی باشد. اینها نه اعمال صالح بلکه تمهیداتی برای اعمال صالحند” (ایمانوئل کانت ۱۳۷۴: ۱۵۳؛ تعلیم و تربیت: اندیشه‌هایی دربارة آموزش و پرورش. تهران: مؤسسه‌ی انتشارات و چاپ دانشگاه تهران).
منم حرفشو قبول دارم
خداحافظ
این که میگوی یعنی چی چی؟
پیغمبر گمراهی ما (خودت میدونی منظورم به چه کسی هست) اخیرا نظریات عجیب و غریبی صادر میفرمایند. با توجه به سنخیتی که درگذشته بیشتر از همه مهاا با هم داشتید؛ بد نیست یه گپی باهاش بزنی.
شرمنده من حرفشو قبول ندارم...