دوست

میدونم واسه چی باید بنویسم. واسه اینکه اگه راه میداد من مادر ترزای خوبی میشدم

دوست

میدونم واسه چی باید بنویسم. واسه اینکه اگه راه میداد من مادر ترزای خوبی میشدم

برای طرفداران جنبش قبلا سبز و اکنون بنفش

سلام

 

لپ کلامی که میخوام بگم اینه:

لطفا جو گیر نشوید. هیجان زده و دست و پا گم کرده فکر نکنید که آقای روحانی همون رئیس جمهور اتوپیاییه که خداوند وعده کرده بود!!


دقت بفرمایید که ما بین بد و بدتر یکی رو انتخاب کردیم و این یکی، اتفاقا مورد تایید نظام هم هست!! پس به یه نقطه مشترک رضایت دادیم. البت ما خیلی بیشتر از حدودمون پایین اومدیم تا نظام، ولی خوب این هم طبیعیه. ولی از اونجایی که وقتی به مرگ بگیری، به تب راضی میشن، آقای روحانی هم از احمدی نژاد بهتره و داریم خدا رو شکر میکنیم که حداقل جلیلی نشد!!

باز هم دقت بفرمایید که آقای روحانی هیچ‌کجا(!!) و دقیقا هیچ کجا نفرمودند که از جنبش سبز حمایت (به هر شکل و گونه‌ای) انجام دادن یا میدن و هیچ کجا هم خودشون رو اصلاح طلب نمیدونن. و این یعنی هیچ دستاورد مهمی برای جنبش قبلا سبز بدست نیومده!!

لطفا اینقدر تبریک نگویید و اینقدر الکی خوش نباشید، چون به سرعت تو ذوقتون میخوره وقتی آقای روحانی هم روال اجرایی آقای هاشمی رو در پیش گرفت و همچنان رابطه با آمریکا خط قرمزمون بود و همچنان جلوی لباس شخصی ها و بسیجی ها و سپاهی ها گرفته نشد و همون کارهایی رو کردن که در دوران هاشمی انجام میدادن (آخه آقای روحانی بیشتر شبیه آقای هاشمیه تا خاتمی یا احمدی نژاد) و انرژی هسته‌ای حق مسلممون بود و حمایت از فلسطین و لبنان و سوریه با خرج این مملکت در راس امور قرار داشت. امیدوار باشید که امثال اتفاقات ترورهای وزارت اطلاعات مجددا تکرار نشه و بگیرو ببندهای اون دوران دوباره پیش نیاد.

من هم به زعم خود خوشحالم که جلیلی یا قالیباف رئیس جمهور نشدند و فرصت پیدا نمیکنند که همین یه ذره خاک این مملکت رو به اجنبی تقدیم کنند یا به تاراج ببرند. ولی یادم هم نمیره که ما برای بیشتر از اینها فکر کردیم، تلاش کردیم و کشته دادیم.

حرص میخورم وقتی میبینم که بخش عمده ای از آدمها از یاد بردند فداکاری هایی که 4 سال پیش انجام شد. چند نفر تو این انتخابات یاد کردند از شهدای دور پیشین. چند نفر یاد کردند روز عاشورا و اون کسانی که زیر چرخ تویوتای استبداد له شدند!! چند نفر یاد کردند امثال ندا آقا سلطان رو. و دقت بفرمایید بیش از 40 میلیون نفری که دور پیشین رای دادند، امروز به چه وضعی گرفتار هستند و بیشتر دقت بفرمایید که با این همه تلاش همه ی گروه های اپوزیسیون، حداکثر 72.7% در این دوره شرکت کردند و در دوره پیشین با تمدید نکردن رای گیری بعد از ساعت 10 شب و کمبود تعرفه در بسیاری از صندوق ها ، درصد مشارکت به 85% رسید (که اگه اینها نبود درصد مشارکت احتمالا بیش از 100% میشد!!) و این یعنی 6 میلیون و 200 هزار نفر از آمار رای دهندگان کم شدند!!! و فکر میکنید اینها طرفدار چه کسی بودند و الان به خاطر چی رای ندادند؟؟!!!

حافظه ی تاریخی یعنی این! یعنی اینکه مثل ماهی قرمز که کلا سه ثانیه قبل رو به یاد میاره، ما هم فقط سه ماه اخیر رو یادمون بیاد!! و فکر کنیم اینکه نظام به ما ارفاقی کرده و گذاشته که فکر کنیم که برنده ی انتخابات اخیر هستیم، این یعنی خیلی دستاورد.

میدونم که اینها رو نباید به صورت عمومی نوشت و فریاد زد، ولی نوشتم که یادم باشه چه طور بدبینانه نگاه کردم به این انتخابات و اگر اینطور نشد، به خودم نهیب بزنم که یک مقدار مثبت نگرتر باشم و اگر خدا نکرده درست میگفتم، برای دوستانم درس عبرتی باشه که فراموش نکنند.

 

خداحافظ

نظرات 7 + ارسال نظر
محمد کی ارسلان یکشنبه 26 خرداد 1392 ساعت 10:44

نه برادر اولا هیچ کدوم از چیزهائی رو که گفتی یادمون نرفته ! دوما امیدوارم وقتی وضعیت اقتصادی مملکت به ثبات رسید ، رهبران سبزمون از حصر در اومدن ، تصویر خاتمی و نام خاتمی رو بیش از اینها از رسانه ها شنیدی ، هزینه انتقاد تو مملکت پایین اومد ، پرونده به شورای حکام برگشت و ... و... و... تو هم حرفهای این پستت رو فراموش نکنی !
اصولا من بین بد و بدتر انتخاب نکردم ! حسن روحانی برای من گزینه خوبی بود و عارف از اون خوب تر ! اما با تجربه های تلخ پیشین ترجیح دادم برم سراغ خوبی که بتونه رئیس جمهورم بشه !
راستی من دقیقا به خاطر خون شهیدی که یک متر با من فاصله داشت و زیر چرخ تویوتای استبداد له شد و من میتونستم جای اون باشم ، به گزینه خوب رای دادم ! لطفا فضا رو احساسی نکن و به خاطر اثبات حرف خودت از هیچ چیز خصوصا خون شهدا و رهبران جنبش سبز مایه نذار
و مهم تر از اون شعور سیاسی این همه آدم رو که علیرغم اون اتفاقات با 10 درصد ریزش باز هم اومدن و رای دادن و با شعور هم این کار رو کردن دست کم نگیر !
و در نهایت چقدر خوب بود دوستان تحریمی انقدر به تحلیل هاشون مطمئن نبودن و علاوه بر باقی گذاشتن احتمال خطا برای تحلیل هاشون ! برای شعور و شور این 18 میلیون نفر احترام قائل میشدن !
ضمنا این رو هم بدون که من نشانه های مثبتی که از سمت نظام دیدم رو هم روش بعد از این چنر روز منطقی روش فکر می کنم و سعی می کنم پیام هاش رو درک کنم همون طور که نظام باید پیام مثبت رای من رو بعد از این همه ظلمی که به من کرد درک کنه !

مهدی یکشنبه 26 خرداد 1392 ساعت 10:51

توضیح: من رای دادم ها!! بعدش دارم این حرفا رو میزنم

جشنواره وبلاگ نویسی یکشنبه 26 خرداد 1392 ساعت 11:05 http://basij.irib.ir

وبلاگ نویس فرهیخته ، از جنابعالی دعوت می شود تا در جشنواره وبلاگ نویسی " انتخابات تجلی حماسه سیاسی " شرکت و ثبت نام نمایید

آدرس ثبت نام:

http://basij.irib.ir/web/guest/2ndweblogFestival

خواهشمند است بنر جشنواره را در بخش تنظیمات وبلاگ (کدها و اسکریپتها) قرار دهید
:


<!-- start logo cod off http://basij.irib.ir --><p align="center"><p align="center"><a href="http://basij.irib.ir" target="_blank"><img border="0" src="http://axgig.com/images/78477161207564231527.jpg" alt="دومین جشنواره وبلاگ نویسی"></a></p><!--finish logo cod off http://basij.irib.ir -->

یه آدم از جنس خودتون یکشنبه 26 خرداد 1392 ساعت 12:12

جانا که سخن از زبان ما میگویی

مریم یکشنبه 26 خرداد 1392 ساعت 19:40

من جزو مخالفین صد در صد رای دهنده ها بودم...و تو وبلاگمم اینو با بیان خودم نوشتم....ولی روز 5 شنبه تصمیم گرفتم رای بدم... فقط به خاطر دوستانی رای دادم که 4 سال پیش هم عقیده من بودن و امسال فکر میکردن نور امیدی هست...راستش یک دست صدا نداره...متحد موندیم که دستی تنها نمونه..مخالفها به تنهایی به جایی نمیرسیدن، رای دهنده ها هم...رای دادیم نتیجه اش هم اومد...وبرای من هم روحانی گزینه مثبت نبود ولی لااقل پشتش کسی مثل خاتمی بود و به صراحت اعلام کرد که از خاتمی و رفسنجانی کمک خواهد گرفت....و اینم بگم دست کم بین کسایی که من دیدم کسی رو نبود که از شهدای 4 سال پیش، خانواده هاشون، میرحسین در حبس حرف نزده باشه....ولی قضیه اینه که اونا برای بهبود ایران تلاش کردن، ما هم به این نیت داریم جلو میریم و اعتماد میکنیم.....امید اینکه حق کسی رو پایمال نکرده باشیم.. و امید به باریکه نوری که هست شاید وضعمون رو از اینی که هست بهتر کنه..... :)

جعفر جمعه 31 خرداد 1392 ساعت 12:19

تو هم با اون فکر مسمومت.
خوب شد که علوم و فنون انداختنت بیرون.

امید نیک جمعه 21 تیر 1392 ساعت 20:37 http://alef-mim-roshan.blogsky.com/

مراتب موافقت و مراقت خود را با تمام نکات مطروحه در پست شما اعلام داشته و امیدوارم این رجعت به دهه هفتاد که تنها دستاورد پراگماتیسم ملی در 24 خرداد بود، اینبار شاخه درست را برود و با پرهیز از پیگیری مطالبات حداکثری بتواند جایگاه تحول‌خواهی را در سطوح مختلف جامعه تثبیت نماید

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد