دوست

میدونم واسه چی باید بنویسم. واسه اینکه اگه راه میداد من مادر ترزای خوبی میشدم

دوست

میدونم واسه چی باید بنویسم. واسه اینکه اگه راه میداد من مادر ترزای خوبی میشدم

فیلم و زندگی من

پیش از دستور:
اول بگم که ننوشتن من هیچ ربطی به ننوشتن بقیه دوستام نداره. من چون وقت نداشتم ننوشتم. کلی مطلب هم به نظرم رسیده بود که بنویسم ولی وقت نشد. حتی متن این دفعه رو هم چند وقت پیش نوشتم ولی وقت تایپ نداشتم.
دوم اینکه خدا رو شکر امتحانام تموم شد. البت چه تموم شدنی!!!! از اونی که انتظار داشتم بدتر بود. اگه شانس بیارم درسی رو نمی افتم.
سوم اینکه دارم به این شعر از حافظ کم کم ایمان میارم و که :
حدیث مطرب و می گوی و راز دهر کمتر جوی ----- که کس نگشود و نگشاید، به حکمت این معما را
(از محمدرضا به خاطر اینکه این شعر رو بهم هدیه کرد، ممنونم)

سلام

امروز میخوام در مورد فیلم ها بنویسم. اصلا هم بحث خوبی و بدی و مسائل تحلیل فیلم و نقد و این جور چیزا هم نداریم. دوست دارم از فیلمایی که دوست دارم براتون بنویسم. شاید یه کم زیاد باشه ولی خوب ببخشید دیگه:

شاهکارها:
مسیر سبز (Green Mile):
تا به حال فیلمی به تاثیر گذاری مسیر سبز ندیدم. تقریبا هیچ چیزش نیست که بتونم پیشنهادی برای بهتر شدنش بدم. بازی بازیگرانش فوق العاده است. در نوع خودش بهترینه. به خصوص شخصیت جان کافی که مثل "قهوه اس فقط یه جور دیگه هجی میشه" فوق العاده زیبا و تاثیرگذاره. تا به حال هر سه دفعه ای که دیدمش گریه ام رو در آورده (تقریبا هیچ فیلم دیگه ای اینطور غمگینم نمی کنه).
تام هنکس هم که کلا بازیگر خیلی عالیه ولی تو این فیلم یکی از شاهکاراشو به نمایش گذاشته.
آقای جینگلس هم کاملا تو ذهنم مونده.

مولن روژ (Moulin Rouge):
این فیلم به خلاف خیلی ها، برای من یه فیلم قشنگ و الهام بخشه. دو سه دفعه دیدمش ولی هر دفعه تمام دیالوگ هاشو دقیق از اول تا آخر میخونم. هیچ چیز خاص و برتری نداره ولی روحش با ندای درون من همنواست. به همین دلیل خیلی دوستش دارم.

شهر فرشتگان (City Of Angles):
نقش اول این فیلم، بازیگر محبوب منه. مثل مولن روژ یه احساس خاص در درونم ایجاد میکنه که باعث میشه حس خوبی نسبت بهش داشته باشم. وگرنه هیچ چیز خاصی نداره. البت داستانش از همه چیزش بیشتر منو جذب میکنه ولی نه جلوه های ویژه، نه هیجان، نه موضوع و نه هیچ چیز دیگه نداره. فقط زیباست.

مادر:
مادر تنها فیلم ایرانیه که اونقدر خوب و قوی هست که تو ذهنم به عنوان یه شاهکار می شناسمش. مرحوم علی حاتمی تو ساخت این فیلم فوق العاده بود. بازیگرانش هم عالی بودن (مرحومه رقیه چهره آزاد، اکبر عبدی، محمد علی کشاورز و ...)

فیلم‌های بسیار خوب:
اینا فیلم هایی هستند که فقط یه ذره از شاهکارها کمتر می دونمشون. وگرنه خیلی عالی اند:
1- رهایی از شاوشنگ (Shawshang Redemption)- ساخت فوق العاده ای داره. بازیگریش هم خوبه.
2- گناه اصلی (Original Sin)- موضوعش به نظر خیلی خاص و گیراست.
3- افسانه‌ی پاییزی (Legend Of The Fall)- داستان فوق العاده قوی داره.
4- آخرین سامورایی (The Last Samurai)- داستان و بازیگری بسیار قوی داره.
5- زندگی زیباست (Life Is Beautiful)- موضوع بسیار جذاب و قشنگی داره. بازیگری و داستان نویسیش اونقدرها قابل توجه نیست.
6- کنستانتین (Constantine)- من اینجوریم دیگه. بعضی چیزای مزخرفم دوست دارم.
دوتا فیلم هم هست که جدیدا دیدم و هنوز نظر قطعی بهشون پیدا نکردم. ولی اونقدر خوب بودن که به نظرم تو این دسته هستند.
7- قدم زدن در ابرها (Walk In The Clouds)- موضوع جذاب و قشنگی داره.
8- آسمان وانیلی (Vanilla Sky)- در موردش شنیده بودم ولی وقتی دیدم کاملا تحت تاثیر قرار گرفتم. توضیحا بگم که فیلم Eternal sunshine of the spotless mind که بچه ها (ازجمله بابک) خیلی خوششون اومده بود، یه کپی برداری بچه گانه از این فیلمه.

فیلم های خوب و مهم:
این فیلم ها با اینکه شاهکار نیستند ولی در حد قابل قبول وبالایی، زیبا یا مورد توجه (البت برای من) هستند. شاید تو این دسته فیلم هایی از نظرم جا مونده باشد.
1- کلوپ مبارزه (Fight Club)
2- سه گانه ی ماتریکس(The Matrix)
3- هفت (Seven)
4- شجاع دل (Brave hart)
5- پیشنهاد بیشرمانه (Indecent Proposal)
6- داستان عشق (Love Story)
7- تایتانیک (Titanic)- توضیحا بگم که تایتانیک رو من چند هفته پیش دیدم و واقعا قبول دارم که زمان خودش یه شاهکار بوده.
8- گلادیاتور (Gladiator)
9- 50 قرار اول (50 First Dates)
10- سوار بی سر (Sleepy Hollow)

راستی سیم خاردار طلایی هم به این فیلم ها میرسه (فیلم هایی که به نظرم به اندازه ای که ازشون تعریف میشه مهم نیستند):
1- هری پاتر (Harry Potter)
2- سه گانه ی پدر خوانده (God Father)
3- ماهی بزرگ (Big Fish)
4- مترو (Metro)

بازیگران محبوب من عبارتند از:
بازیگر اول مرد خارجی: نیکلاس کیج (Nicolas Cage)
بازیگر اول زن خارجی: کرستن دانست (Kirsten Dunst)
بازیگر اول مرد ایرانی: استاد عزت الله انتظامی
بازیگران اول زن ایرانی: آزیتا حاجیان- کتایون ریاحی- لعیا زنگنه

سبک فیلم مورد علاقه‌ی من:
تراژدی، احساسی

کارتون مورد علاقه‌ی من:
گربه سگ
نظرات 1 + ارسال نظر
م.ر.ک. یکشنبه 30 دی 1386 ساعت 02:17

قربون دااش!!!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد